رینیت آلرژیک(التهاب بینی) و رینوسینوزیت آلرژیک(التهاب مخاط بینی و سینوسها)

شامل دوره هایی از عطسه، آبریزش بینی و کیپی بینی که اغلب همراه با خارش بینی و چشم و کام( سقف دهان) و ترشحات پشت بینی و گلو، سرفه، تحریک پذیری و ضعف می باشد. لازم به ذکر است که چون مخاط بینی و سینوسها پیوستگی داشته و در امتداد هم قرار دارند، بنابراین در اکثر مواقع علائم تحریکی آنها معمولا با هم دیده می شوند. این عارضه مسری نیست و از طریق عطسه به فرد دیگری منتقل نمی شود زیرا علت اصلی ابتلا به آلرژی بینی ارثی و عوامل ژنتیکی است.

عواملی که سبب بروز علائم رینیت آلرژیک می شود:

رینیت  آلرژیک زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن به یک عامل تحریک کننده در هوا (محرک) واکنش نشان می دهد.

در چنین شرایطی سیستم ایمنی سعی می کند با آزاد کردن مواد شیمیایی(هیستامین) به جریان خون از بدن محافظت کند. هیستامین باعث می شود که غشای مخاطی در بینی، چشم ها و گلو ملتهب شود و علائمی مثل آبریزش، خارش، و عطسه پدید آید. عوامل زیر در بروز بسیاری از انواع آلرژی ها از جمله آلرژی بینی نقش دارند از جمله:

• گرده درختان و علف های هرز
• مو و پوست حیوانات خانگی
• کپک ها
• سوسک
• کنه هایی که در البسه، فرش، ملحفه و مبلمان وجود دارند( هیره گرد و غبار منزل)

علائم رینیت آلرژیک:

• گرفتگی بینی، عطسه و آبریزش بینی
• خارش بینی، گلو و چشم
• سردرد، سینوزیت و تیرگی زیر چشم
• افزایش ترشحات مخاطی در بینی و گلو
• خستگی و بیحالی
• گلودرد ناشی از ترشحات پشت حلق
• خس خس سینه، سرفه و مشکلات تنفسی

تشخیص رینیت آلرژیک:

انجام معاینات بالینی

انجام آزمایشات خونی برای اندازه گیری IgE

انجام تست های پوستی آلرژی

درمان رینیت آلرژیک:

• درمان دارویی که می تواند به صورت استنشاقی و خوراکی باشد

ایمونوتراپی آلرژن (واکسن آلرژی) در مواردیکه پس از انجام تست های تشخیصی آلرژی علت بیماری تشخیص داده می شود.